Домбыра – қазақ халқының
арасында кең тараған екі ішекті музыка аспабы. Ертеде домбыраның түрлері өте
көп болған. Олардың жасалуында өзіндік ерекшеліктері (көбіне тұтас ойылып
жасалған) бар. Көбіне әсем нақышты болып келеді. Халық арасында үш ішекті
домбыралар кездеседі. Соңғы кезге дейін домбраның бұл түрі Семей облысында
сақталып келді. Домбыра өткен ғасырларда шертер, сыбызғы, қылқобыз, шаңқобыз
т.б. аспаптармен қатар дамыды. Көне аспаптардың ішінен ұзақ сақталып келе
жатқан да осы домбыра.
Қазақтың
майталман күйші – композиторлары: Құрманғазы, Дәулеткерей, Тәттімбет, Байсерке,
Сейтек домбыра қасиетін кейінгі ұрпаққа кең насихаттап кетті. Домбыра тек күй
ғана емес, ән орындағанда сүйемелдеу үшін қолданылатын аспаптың бірі. Біржан Сал,
Ақан Сері, Жаяу Мұса, Мұхит, Мәди, К. Әзірбаев, Әміре Қашаубаев, М. Ержанов, Ж.
Елебеков, Ғ. Құрманғалиев домбыраның әнге әр беріп, әншіге демеу болатынын
дәлелдеді.
Қ. Жантілеуов, Л. Мұхитов, Н. Бөкейханов,
Дина Нүрпейісова, О. Қабиғожин, Р. Омаров, М. Хамзин; Ә. Есқалиев, Б. Қарабалина
сияқты күйшілер домбырада күй орындау шеберлігін жетілдіре түсті.
